Drużyna Kotołaka - Majowe wspomnienia

Poznaj poprzednie przygody Drużyny Kotołaka:

Kotołak - narodziny wojownika

Spotkanie z Krasnoludem

Wielkanocna Misja

Elf Łowca

Młode Kotosmoka

Radosne iskry płonącego ogniska odbijały się w oczach Kotołaka, wywołując wspomnienie ciepłego legowiska przy kominku. Mimo iż nasz bohater takiego uczucia nigdy nie zaznał, tkwiło w nim niczym wspomnienie któregoś z poprzednich dziewięciu żyć. Płonienie rozpalił drugi z kocich bohaterów. Mimo iż drużyna odprowadziła Kotosmoka do matki, mały stworek nocą powędrował za nimi. Teraz ocierał się zawzięcie o szorstką brodę Krasnoluda, a jego mruczenie zakłócało leśną ciszę.
- To takie słodkie - powiedział ze wzruszeniem Elf.
- Akurat - krasnolud próbował zrzucić z siebie ssako-gada, ale ten był bardzo zawzięty.
- Miłość zawsze przychodzi, wtedy gdy się jej nie spodziewamy.
- Zamkniesz się w końcu!
- Spokojnie - wtrącił się Kotołak ,nie chcąc słyszeć kłótni w swojej kompanii. - Elf po prostu nigdy nie zaznał miłości.
- To nie tak, ze nigdy - powiedział Llwynog z lekkim oburzeniem, ale zaraz potem przybrał rozmarzony wyraz twarzy. Była taka jedna.
- Opowiadaj! - zawołał Kotołak entuzjastycznie, a Krasnolud tylko wywrócił oczami.
- Ach co to była za kobieta, taaka długa - rozłożył ręce szeroko i pomachał nimi, jakby chciał udowodnić, że nie jest w stanie pokazać tej długości.
- Wysoka?
- Tak! Potężna!
- Gruboskórna?
- Bardzo i silna. Wystarczył jej spacer przez pole i już było zaorane. Jak ktoś jej podskoczył, długo nie pożył. Dostał maczugą z prawej z lewej - Elf machał pięściami na wszystkie strony.
- Było w niej w ogóle coś kobiecego? - nie wytrzymał Krasnolud.
- Ach miała uwodzicielskie hipnotyzujące spojrzenie, a kiedy przechodziła obok, życie nabierało kolorów. Miała też bardzo ponętne usta i idealnie białe, choć ostre jak brzytwa zęby i te blond włosy, które targał wiatr...
- Co się z nią stało? - spytał kotowaty.
- Ach - elf nieco posmutniał - nie dla niej życie na wsi, wioski takie jak moje wolała palić i grabić. Niespokojna dusza ciągnęła ją do przygód. Może jeszcze kiedyś ją zobaczę.
- Maj w końcu pokazuje swoja najładniejszą stronę. Przyszła wiosna słonce świeci, kwitną kwiaty. Idealny czas na miłość. Nie martw się Elfie jak nie ta to inna - niczym odmieniony jakimś czarodziejskim zaklęciem słowa te wypowiedział już nie tak gderliwie Krasnolud, głaszcząc przy tym Kotosmoka za uchem. A przynajmniej za tym miejscem, gdzie ucho powinien mieć.

Jeśli jesteście ciekawi jak wyglądała pierwsza wybranka Elfa zapraszam na sesję, wykonaną przez moją siostrzyczkę:

Tęczowa smoczyca nie tylko  grabiła i paliła wioski, miała wiele ciekawych przygód. Spotkała także Maja Czarodzieja, którego przywoziła do nas i i dzięki temu po deszczowych dniach słoneczko do nas zagląda a kwiaty pięknie kwitną :) Dlatego tez myślę, że wpisze się w kolorowe wyzwanie Polszczyzny i Rękodzieła.

Nie wiem czy pamiętacie ale kolorowego smoka już kiedyś szyłam. Od tamtej pory warsztat trochę mi się poprawił :) Zresztą macie porównanie <kolorowy zły smok>. Dzieciaki nazwały smoka Mordka :) Mam zamiar wrócić o innych starszych dzieł i trochę je poprawić. Zresztą Nabuzael także :) Zwłaszcza, że filc strasznie się niszczy a chcemy by nasz Kotołacza Drużyna nadawała się do dziecięcych (i nie tylko hehe) zabaw :D